جمعه، اردیبهشت ۰۲، ۱۳۹۰

پرنده های درویش


پوستم از چرم ماهیست
و گاهی که به بازکردن پنجره ها دست می برم
هوای اتاق
مثلِ فرارِ آب از آکواریوم
تنهایم می گذارد

قلبِ پولکی، باز هم می خواهد
مثلِ پرنده های درویش
در هوای آزاد
شنا کند

اردیبهشت 90 / ساحل محمود آباد 
پرنده های درویش/ فتو از خودم



۱ نظر:

  1. در هوای آزاد شنا کند ...
    و این عکس و این شعر چقدر این روزهای من رو کامل کرد

    جاناتان مرغ دریایی رو خوندین که،اگر نخوندین بخونین چون این پرنده های درویشتون رو پرواز یاد می دهد ...

    پاسخحذف